قصد دخالت ندارم!

نمی دانم تا به حال در زندگی چند بار با این موقعیت مواجه شده اید که مخاطب شما کلامش را این گونه آغاز کند؛ «به من مربوط نیست، قصد دخالت ندارم اصولاً در کار دیگران فضولی نمی کنم و ...

نمی دانم تا به حال در زندگی چند بار با این موقعیت مواجه شده اید که مخاطب شما کلامش را این گونه آغاز کند؛ «به من مربوط نیست، قصد دخالت ندارم، اصولاً در کار دیگران فضولی نمی کنم و «... هر گاه در زندگی شخصی خود، با چنین جملاتی مواجه شدید، شک نکنید که مخاطب شما از افعال معکوس استفاده کرده است! و به طور یقین قصد و انگیزه حضور بدون دعوت وسط زندگی شما را دارد. به بیان دیگر در بسیاری از موارد این جملات طلیعه دخالت در زندگی زوج های جوان است که توسط دیگران خصوصاً؛ پدر، مادر، خواهر، برادر و ... می تواند انجام پذیرد. در قانون طبیعت اصلی وجود دارد که بر اساس آن هر موجودی باید روزی مستقل شود و روی پای خود بایستد. این حقیقت نه تنها برای انسان ها که برای حیوانات نیز صادق است و همه موجودات بر اساس امری فطری به دنبال کسب استقلال در عمل و تصمیم‌گیری هستند. انسان نیز به عنوان اشرف مخلوقات موجودی کمال طلب است که در فرآیند تکاملی زندگی خود ازدواج می کند تا ضمن پیشرفت در ابعاد مادی و معنوی به استقلال برسد و بتواند به همراه همسر و شریک زندگی خویش مسیر آینده خانواده اش را ترسیم کند. اما در این میان گاه برخی بزرگترها خصوصاً والدین با دخالت‌های نابه جای خود زندگی فرزندان خویش را با مخاطره مواجه می‌سازند. جالب این جاست که اکثر این حضورهای گاه و بیگاه و سرزده از روی دلسوزی و با نیت خیر انجام می پذیرد و کمتر شنیده و یا دیده می شود که قصد سنگ اندازی و یا سوءنیت هایی از این جنس باشد، ولی آن ها از این موضوع غافل هستند که گاهی حضورشان آثار بسیار تلخی در زندگی جوان ها به جا می گذارد. خصوصاً این مسئله در خانواده های تک فرزندی بیشتر به چشم می آید که والدین دوست ندارند فرزندانشان بعد از ازدواج از آنها جدا شوند و به صورت مستقل زندگی کنند. دخالت در زندگی زوج های جوان از این بابت آثار منفی به همراه دارد که افراد بدون اینکه از تمامی اتفاقات بین زن و شوهر با خبر باشند به قضاوت، اعمال نظر و توصیه های اخلاقی می پردازند اما نمی دانند این گونه اظهار نظرهایی که ناشی از اطلاعات محدود و یا ناقص است می تواند به گمراه کردن جوانان منجر شود. باید اجازه داد زوج‌های جوان طعم استقلال را با تمام وجود بچشند و خودشان با همکاری، مشورت و تلاش مشکلات زندگی شان را حل کنند. والدینی که با هر اختلاف جزئی فرزندان با همسرشان بلافاصله خود را وارد معرکه می کنند در واقع مهارت حل مسئله را از آنها سلب می کنند. این در حالی است که باید به جوان ترها اجازه داد با بحث و گفت وگوهای منطقی در فراز و فرودهای زندگی خویش با حل اختلاف های شان به توانایی و تجربه لازم دست یابند. اگر می خواهیم زندگی آرامی داشته باشیم و در پرورش و راهنمایی فرزندان خویش دچار خطا نشویم باید به این مسئله توجه کنیم که همیشه ریشه مشکلات در روابط زناشویی نیست، گاهی مشکلاتی که به وجود می آید و ریشه زندگی را می خشکاند به دلیل کاستی های تربیتی زوجین است که باید نسبت به رفع آن اقدام کرد. دخالت والدین یعنی فراخواندن فرزندان به زندگی قبل از ازدواج که همه چیز تحت نظر پدر و مادر سپری می شد که پیامد این امر آسیب های فراوان برای رشد جوانان و استقلال آنهاست.

مهدی یاراحمدی خراسانی

منبع: سایت مدیریار