خانواده سالم

خانواده سالم

علمی فرهنگی اجتماعی
خانواده سالم

خانواده سالم

علمی فرهنگی اجتماعی

زندگی کودکان > کودکان و سوء بازی


پیش ترها صحبت از وعده های غذایی بود ولی امروزه به پدر و مادرها می گویند که فرزندانشان در روز به "سه نوع بازی" هم احتیاج دارند...




پیش ترها صحبت از وعده های غذایی بود ولی امروزه به پدر و مادرها می گویند که فرزندانشان در روز به "سه نوع بازی" هم احتیاج دارند.

 

بر اساس گزارش انجمن بین المللی بازی، امروزه بسیاری از کودکان دچار "سوء بازی" هستند که از روش زندگی نظم زده و ترس از کثیف شدن ناشی می شود.

 

رئیس این انجمن می گوید والدین باید کودکان خود را به سه نوع بازی ترغیب کنند: بازی های خلاقه، بازی های تجسمی و بازی های فیزیکی.




 

بازی های فیزیکی همان گونه که پیداست یعنی دویدن، آب بازی، دوچرخه سواری و ... بازی های تجسمی مثل بازی های نمایشی و بازی های خلاقانه مثل نقاشی کردن، کاردستی، آشپزی و مانند آن، منتها بدون دخالت مستقیم پدر و مادرها که غالبا محصول پایانی برایشان از خود روند بازی مهم تر است.

 

بسیاری از بچه ها بازی هایشان آن قدر که باید تنوع ندارد و این مثل آن است که رژیم غذایی کودک فقط شامل یک نوع ماده غذایی باشد و طبیعتا چنین رژیمی برای سلامتی خوب نیست.

 

 

بر اساس بررسی های کارشناسان "سوء بازی" در میان کودکانی که بیش از حد به یک نوع بازی خاص می پردازند معمول است. در این مورد بازی های ویدئویی و کامپیوتری اولین چیزی است که به ذهن می رسد اما کارشناسان تاکید می کنند فعالیت های سیستماتیک مثل نواختن ساز یا حتی کلاس های ورزشی هم شامل این قاعده می شوند: «نه این که این بازی ها بد باشند بلکه برای این که کودکان مهارت های مختلفی بیاموزند و استعدادهایشان پرورش بیابد لازم است بازی هایی از انواع مختلف را به صورت متعادل تجربه کنند»

 

آمار نشان می دهد 69درصد بچه ها وقت خود را به بازی های کامپیوتری می گذرانند و درمقابل 31 درصد به بازی در فضای باز می پردازند.

 

برنامه ریزی بیش از حد، رها کردن بیش از حد و مراقبت بیش از حد هر سه زیان بارند. بعضی پدر و مادرها آن چنان وقت فرزندانشان را با فوق برنامه های آموزشی پر می کنند که فرصتی برای بازی آزاد نمی ماند و بعضی بچه ها را ساعت ها پای بازی های کامپیوتری به حال خود رها می کنند؛ اما مشکل دیگری هم هست: گاهی بچه ها غرق بازی های زیادی از انواع مختلف هستند بدون این که نظارت و هدایتی از طرف والدین در کار باشد.

 

بازی کردن به بچه ها امکان می دهد که شخصا تجربه کنند و بیاموزند؛ چیزی که برای پرورش آنها بسیار ضروری است. هنگام بازی بچه ها محدودیت هایشان را کشف می کنند و به ماجراجویی دست می زنند. کثیف شدن لباس، تمیز کردنش، ضرب دیدن و کبود شدن و ... همه قسمتی از کودکی هستند.

 










نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد